9 και τέταρτo, πλατεία Μαβίλη

Δεν ήρθες τελικά. Δεν ήρθες ποτέ. 

Χάθηκες και συ.

Μέσα στο πλήθος.

Η αναμονή γλυκιά τιμωρία. Άξιζε ; 

Δεν θα μάθω ποτέ.

Δεν θα 'ρθεις να μου πεις.

Ίσως κάποτε σε δω

στο πεζοδρόμιο να περπατάς.

να φωνάζεις, να χαμογελάς. Έχει σημασία;

Σε βλέπω κάθε νύχτα. 

Με αυτή μου την ψευδαίσθηση 

συνεχίζω να στέκομαι,να ζω. 

Ζω; Εγώ θα το λεγα περιμένω.

Μάταια. Είσαι μακριά. Από εμένα. Από εμάς.

Πήγε μεσάνυχτα.

Θα σε δω ξανά; Εγώ είμαι εδώ. 

"9 και τέταρτο στη πλατεία Μαβίλη", είπες.

Δεν ήρθες τελικά. Δεν ήρθες ποτέ.